پیشبینی تغییرات کاربری اراضی با استفاده از مدل LCM

رشد جمعیت منجر به گسترش شهرها، مناطق صنعتی، زمینهای کشاورزی و تغییر کاربری اراضی شده است. تحقیق حاضر با هدفمدلسازی و پیشبینی تغییرات کاربری/ پوشش اراضی با استفاده از مدل LCMبر مبنای سه سناریوی مدیریتی به نامهای سناریویتداوم، سناریوی کشاورزی- حفاظتی و سناریوی تغییرات محدودیت در منطقه دیلمان استان گیلان انجام پذیرفت. مدل LCMاز مدلزنجیره مارکوف، شبکه عصبی چند لایه پرسپترون و MOLAبرای ساخت زیرمدلهای انتقال، تهیه نقشه احتمال انتقال و در نهایت،پیشبینی تغییرات کاربری اراضی استفاده میکند. برای اعتبار سنجی مدل از ضرایب کاپای استاندارد، کاپای کمیت، کاپای موقعیت و نسبتHitsبه کل پیکسلهای تغییر یافته استفاده شد. ضرایب مذکور به ترتیب 5/22 ،5/93و 5/20و نسبت Hitsبه کل پیکسلها نیز 22درصد محاسبه شد. نتایج مدلسازی بر مبنای سناریوی تداوم به ترتیب نشاندهنده 3درصد و 23/4درصد کاهش در مساحت اراضیجنگلی و مرتعی در 45سال آینده است. همچنین، نتایج نشان داد که مدیریت منطقه بر مبنای سناریوی تغییرات- محدودیت میتواند منجربه حفظ بیشتر اکوسیستمهای طبیعی شود و از تبدیل آن به زمینهای کشاورزی جلوگیری نماید.